SPECYFIKA PROFILAKTYKI UZALEŻNIEŃ REALIZOWANEJ W SZKOLE
– ANNA BORKOWSKA, DOROTA MACANDER –
Mówiąc o profilaktyce uzależnień, czy zachowań ryzykownych w ogóle, chciałybyśmy zwrócić uwagę na ekologiczny model rozwoju zachowań, który traktuje jednostkę jako element całości środowiska. Jednostka ma wpływ na to, co dzieje się w otoczeniu, a otoczenie wpływa na to, co pojawia się w zachowaniach jednostki. Warto pamiętać o takim spojrzeniu na różne niewłaściwe zachowania młodzieży.
W każdym podsystemie otoczenia, czy środowiska, pojawiają się czynniki chroniące i czynniki ryzyka. Przygotowując program profilaktyki uzależnień, czy ryzykownych zachowań, warto brać pod uwagę te wszystkie podsystemy, czyli myśleć o tym, jak modyfikować niewłaściwe zachowania młodego człowieka, jak wspierać rodzinę w tym, aby te zachowania były właściwe, jak pomagać całej społeczności lokalnej – tutaj mówimy o szkole, ale też o pozostałym podsystemie, którym jest szerzej pojęte środowisko.
Im bliższy jednostce krąg tym większa siła oddziaływania, większy wpływ czynników hamujących i czynników ryzyka.
Główne cele profilaktyki
Wracając do samej koncepcji ekologicznej, chcemy tutaj zwrócić uwagę na trzy główne cele profilaktyki szkolnej.
Trzeba ograniczać czynniki ryzyka, które mogą zaburzać prawidłowy rozwój dziecka,
jednocześnie wzmacniać czynniki chroniące, sprzyjające prawidłowemu rozwojowi i zdrowiu,
cały czas pamiętać o podmiocie oddziaływań, czyliwspierać dziecko w samodzielnym radzeniu sobie z zagrożeniami, w rozwiązywaniu konfliktów, w radzeniu sobie w sytuacjach, kiedy jest na coś namawiane, czego zresztą wiele programów profilaktycznych uczy.